Hruszów
Wspólnota ponad granicą
Kategoria
Film dokumentalny
Czas Pracy
4 miesiące
Klient
Założenia projektu
Film dokumentalny „Hruszów. Wspólnota ponad granicą” opowiada historię zabytkowego kościoła, położonego na terytorium obecnej Ukrainy oraz polskiej społeczności, związanej z tą świątynię. Budowla od początku swojego istnienia miała charakter kościoła garnizonowego dla jednostek kawaleryjskich, najpierw austrowęgierskich, później polskich. Narracja filmu oparta jest na wypowiedziach Bohaterów, w tym przede wszystkim świadków historii – osób pamiętających czasy przed oraz w trakcie II wojny światowej. Jednocześnie istotnym aspektem projektu była digitalizacja i cyfrowa rekonstrukcja zabytku, znajdującego się obecnie w złym stanie konserwatorskim.
Pamięć
Film miał przede wszystkim charakter dokumentalny i jego najważniejszym elementem był przekaz historii osób, których młodość była związana z Hruszowem i tutejszą świątynią. Zabytek, który powstał w czasach zaborów, był świadkiem wielu burz dziejowych, świetności II RP, obecności w Hruszowie licznych jednostek polskiej kawalerii, wreszcie tragicznych doświadczeń II wojny światowej, przesiedleń i degradacji świątyni do roli magazynu kołchozu. W pamięci Bohaterów filmu obiekt pozostaje nadal spoiwem funkcjonującej tu przed wojną społeczności.
Nowe życie zabytku
Digitalizacja i trójwymiarowa wizualizacja kościoła pozwala na zapisanie w pamięci oraz zdalne udostępnienie zabytku. Przygotowane wydruki 3D odtworzone zabytku znajdują się między innymi w Muzeum Ziem Wschodnich Dawnej Rzeczypospolitej w Lublinie oraz z Urzędzie Gminy Lubaczów. Jednocześnie w trakcie realizacji projektu na nowo ożyła dyskusja na temat możliwości rewitalizacji kościoła, która – choć rozpoczęta – została przerwana przez pandemię, a później wywołaną przez Rosję wojnę. W założeniach odnowiony budynek może służyć jako świątynia ekumeniczna dla ukraińskich i polskich jednostek mundurowych oraz miejsce realizacji wydarzeń kulturalnych,
Technologia
W trakcie nagrań na Ukrainie kościół w Hruszowie został zeskanowany metodą fotogrametryczną. Skan 3D pełni ważną rolę jako dokumentacja stanu zachowania obiektu. Ponadto posłużył on za podstawę do wykonanie rekonstrukcji 3D kościoła tak, jak wyglądał on w okresie międzywojennym. Poza skanem wykorzystany był do tego celu szeroki wachlarz źródeł: zapiski z końca XIX i początku XX wieku, archiwalne zdjęcia i pocztówki, przekaz ustny świadków, dokumentacja techniczna sporządzona przez Urząd Gminy Lubaczów na potrzeby prac konserwatorskich, odnalezione elementy związane z kościołem (oryginalne dachówki, żeliwny krzyż)
Galeria
Rekomendacje